fredag den 7. juni 2013

شرکت در انتخابات آری یا نه؟

با یک نگاه سریع به روند روی کار آمدن و مشروع سازی آقای خامنه ایی و شرایط بعد از آن برای حذف تدریجی رقبا و ستونهای انقلاب و صبر و حوصله ایشان جهت نیرومند ساختن جایگاه خویش، در نتیجه تعامل با سپاه در قبال معاملات و قراردادهای بزرگ اقتصادی و خلاصی تدریجی از سایه سنگین حلقه یاران آقای خمینی و تحمل و کسب تجربه از دولت سازندگی و اصلاحات و بدنبال آن شروع جنبش مردمی و رسم خط پررنگ مابین خود و مردم ایران و همچنین تجربه دهشت انگیز ایجاد شور انتخاباتی سال 88 با به صحنه آمدن دوباره نیروهای اصلاح طلب و قطبی سازی جامعه در شرایط انتخابات 88 ؛ اینبار رهبری علیرغم توصیه به خلق حماسه سیاسی ، هیچ رغبتی به ایجاد شور انتخاباتی نداشته و انتخابات را با حداقل رقابت و بدون توجه به میزان مشارکت از عوامل خویش مطالبه دارد. جمهوری اسلامی بخوبی میداند که مردم ایران دل خوشی از موجودیتش نداشته و مشروعیتی برای این شکل از حاکمیت آن قائل نیستند و بهمین دلیل با توجه به همه مهندسی های لازم جهت روی کار آوردن کاندیدای دلخواه خود، کم شدن مشارکت و رقابت را، برای کم کردن دردسرهای ناشی مشارکت را؛ با روشهای زیر پوستی متعددی برای تحریک  معکوس حس روانی عامه مردم و بالاخص رای خاکستری ها ؛ با تبادر ذهنی           " شرکت در انتخابات به مثابه مشروعیت بخشی به نظام " در دستور کار قرار داده است که از این جمله است صحبتهای آقای خامنه ایی : " هر رای مردم ، رای به جمهوری اسلامی است " و یا تحریک ارگان رسانه ایی حاکمیت ، کیهان ، که شرکت مردم در انتخابات 92 را به معنی پشیمانی مردم از جنبش اعتراضی خود در سال 88 ، قلمداد نموده است. لذا با توجه به ترس راس نظام از شرکت مردم و عدم تحقق  شرایط مهندسی مورد نظر، حاکمیت تمام قد و جهت دار برای یک انتصابات! بی دردسر برنامه دارد ، چرا که میداند شرکت مردم در این برهه و بدنبال جنایات و خفقان 4 سال گذشته همراه با مطالباتی خواهد بود ،که خواست و اراده ایی از حاکمیت  برای پاسخگویی را ، به همراه ندارد. از این دست بود حذف کم دردسر (به زعم حاکمیت) آقای هاشمی. 

کسری ، هفدهم خرداد ماه یکهزارسیصد و نود و دو خورشیدی


دانمارک

Ingen kommentarer:

Send en kommentar